oneirodromio

Σου γραφω παλι απο αναγκη.... Κανει πολυ κρυο τα βραδυα

σαν εισαι μονος σου

Διχως ανασες, χωρις φωνες ψιθυριστες

Τ'ασημενια φεγγαρια μαζι σου δακρυζουν

Ολοχρυσοι ηλιοι δεν μαγευουν την μερα σου πια

Κι ο ανεμος θροισμα δεν κανει αναμεσα στις φυλωσιες

Ακινητη, ξεπνοη μενει η θαλασσα

κι ερειμωμενη η ακτη

Σε λιγο θα ξημερωσει

Τα κερια θα λυωσουν κι αυτα

Μαζι θα παρουν την ανασα σου

που ονειρικα ανασανα

ολη την νυκτα στην καμαρα μου

Παπα Κατερινα