Κερδισμενη σιωπη...
και οι λεξεις χειρονομιες τρυφερες
ν'απλωνουν στον πληγωμενο αερα
Η ανασεμια σου ζωντανη
και οι καθρεπτες ν'αντιφεγγιζουν την μορφη σου
Κενες σελιδες στο τετραδιο
να περιμενουν με χρωματα αγαπης να γεμισουν
Μα εγω,
γυρευω λεξεις σκοτεινες και μονες
Να μην εμπεριεχουν αερα, φως, ηλιο οπως αυτες...
Ερωτας, κουραγιο, υπομονη
Να φτιαξω ονειρα οπως αυτα... οπου,
η παρασταση τελειωνει μολις απ'το πανι
τραβηξεις τις φιγουρες
Οπως...την κερδισμενη μου σιωπη...
K. Π.
Αναρτήσεις
