Kαπως ετσι
με τις μνημες φθαρμενες θα καψω το τελευταιο ονειρο,
που εμμενει να συντηρειται σ'εκεινη την ακρουλα
του θαμπωμενου απο προσμονη μυαλου μου
Τις μασκες των ωραιων προσωπων
σε παρουσιαση παραστασεων θα γκρεμισω
Τα χρωματα θ'αλλαξω
θ'αντικαταστησω το πορφυρο
με ενα ομιχλωδες γκριζο
Ειναι αυτο
που ταιριαζει στην περισταση
...Ολα τα ανειπωτα λογια με μιας θα στοιβαξω
κι υστερα απλα στο γκριζο θα τα ντυσω
Εκεινα μοναχα λεω να κρατησω
μαζι με τα ροδα που ποτε τ'αγκαθια τους δεν μ'αρνηθηκαν
Ετσι...οπως εγω
εσενα
Κ.Π.