oneirodromio

Στο απεραντο των ματιων σου το γαλαζιο

καθρεπτισμα η αγνη ψυχη σου

Μα διχως λιμανι η ροτα σου

Λεξεις ξεπνοες

ακολουθουν τον αργο βηματισμο των ονειρων σου

Μεταγωγικο οι σκεψεις

σ'ωκεανο αδιαφορων

προδοθηκαν,

διχως ιχνος ντροπης

Κρεμασμενες οι ελπιδες

σε ψευτικους εναγκαλισμους

κι αθρωες ψευδαισθησεις

Την μοναξια σου θωπευεις

με μια θλιψη αχρωμη

περαν της πραγματικοτητας

Ασπρομαυρο το φιλμ της ζωης σου

επαναλαμβανεται σε replay

κατατρωγοντας και την τελευταια ανασα

της αφωνης πλεον φωνης σου

Στο τελευταιο χαδι της ψυχης σου εμμενεις

αν και

γνωριζεις πως

μηδενικες παραμενουν οι αντοχες σου

Το απροσδοκητο καρτερικα υπομενεις

ζωγραφιζοντας φιλι

την νωθρη πλεον αντανακλαση σου......

Κ. Π.