εξισωνοντας την ελλειψη της απουσιας
με κοκκινο τριανταφυλλο στο χερι
και την ματια ανησυχη να τριγυρνα
στο περασμα σου το αναλαφρο
Προσπαθειες να κανει
μηπως και για λιγο
την καρδια σου ακουμπησει
Λεξεις σου λεω σε γλωσσες αγνωστες
με λεξεις πεπειραμενες
μα συναντω μοναχα
την παλη της αναπνοης σου
σε μεταξενιους κραδασμους
μεσα σε σταχτη..
και θα ακουμπησει εκει,
της αγαπης μου η καθαρη πληγη..
K. Π.