κι εγω ,
να σ'αγκαλιαζω
με θολωμενο το μυαλο
στης απουσιας σου το γκριζο
δακρυ και ονειρα μοναχικα, ν'αργοσταλαζω............
Εσυ να λειπεις....
κι εγω,
πλανητης , σε τροχια ελλειπτικη
τους εφιαλτες της αναγκης μου
ουτοπικα, να κανω προσευχη
Εσυ να λειπεις.....
κι εγω,
να καθρεπτιζομαι , στον θολωμμενο
απ'τις ανασες μου καθρεπτη
να προσπαθω να καταλαβω τι σου ελλειπε
να σ'αγαπω αν πρεπει , η δεν πρεπει
Εσυ να λειπεις....
κι εγω,
να σε φανταζομαι πως μ'ακουμπας,
κι αναρριγω
το σωμα να λικνιζω σε ρυθμους που παντα σ'αρεσαν
και να σε βλεπω να γελας
στο θολωμενο μου μυαλο.........
Κ. Π.