Ανεμωνα κοκκινη τα χειλη σου
του Αδωνι το αιμα
εκστασιαζομαι σαν αλλη Αφροδιτη
αγαπη μου σαν τα φιλω
Στη δινη των κυμματων του οργασμου της εκστασης σου
παρασυρομαι
φυλλο στη θαλασσα ριγμενο
απο ανεμου φυσημα
ανεμολουλουδο κι εγω....
Φεγγαρι αυγουστου φωτεινο
τ'ανταριασμενο σου κορμι..
με ταξιδευει.
Με νεκταρο μου ραντιζει την πληγη
στον ξαστερο αιθερα με πηγαινει..........
Κ. Π.